Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zamknij Zamknij

„Rewindykacja” polskich dzieci

Polski Czerwony Krzyż działa nieprzerwalnie już prawie sto lat.

Pierwszym zadaniem przed jakim stanął PCK było niesienie pomocy ofiarom walk o granice niepodległej Polski, czyli uczestnikom powstania wielkopolskiego oraz powstań śląskich. W czasie II wojny światowej organizacja podejmowała różnego rodzaju działalność: udzielano pomocy sanitarnej dla wojska, roztaczano opiekę nad repatriantami, prowadzono ekshumację i identyfikację zwłok w Katyniu, a także kierowano akcją poszukiwawczą po II wojnie światowej. Przed delegaturami zagranicznymi PCK, szczególnie w niemieckich strefach okupacyjnych, stanęło w tym czasie ważne zadanie – „rewindykacja” dzieci polskich. Ze statystyk Międzynarodowego Biura Poszukiwań Dzieci wynika, że polskie dzieci stanowiły ok. 80% ogółu dzieci przywiezionych w czasie wojny do Niemiec w ramach germanizacji. Ustalenie liczby dzieci nie było jednak do końca możliwe, gdyż Niemcy umieszczali dzieci w rodzinach zastępczych, fałszując ich metryki urodzenia. W Polsce oddziały PCK sporządzały listy dzieci, zawierające dane personalne wraz z miejscem i okolicznościami zaginięcia. Dzieci, które udało się odnaleźć były transportowane pociągami sanitarnymi PCK.  Z ok. 200 tyś. „zrabowanych” dzieci do Polski powróciło zaledwie kilkadziesiąt tysięcy.

Autor: AAN